ناله ی مرغ سحر

لیلا کباری قطبی

ناله ی مرغ سحر

ناله ی مرغِ سحر ، خوابِ مرا ریخت به هم
ناله ات ، این دل بی تابِ مرا ریخت به هم

قصدِ تسبیحِ تو را داشت نسیمِ سحری
آمد و خلوتِ محراب مرا ریخت به هم

تو قناری شدی و در دل شب می خواندی
نغمه هایت ، شبِ مهتابِ مرا ریخت به هم

تا قنوتم به لب و ذکرِ تو در یادم بود
شوقِ دیدارِ تو ، آدابِ مرا ریخت به هم

رفتی و چهره ی زیبای جهان در هم شد
دوریت، غنچه ی شادابِ مرا ریخت به هم

عاقبت فاصله افتاد میان من و تو
سازِ ناکوکِ تو مضرابِ مرا ریخت به هم

خط بطلان به همه نقش و نگارم زدی و
طعنه ی دل شکنت قابِ مرا ریخت به هم

باز شب آمد و مهتاب و دلی تنها که
گریه هایش ،دلِ بی تاب مرا ریخت به هم

خواستم در دل مهتاب ، بخوانم غزلی
ناله هایت غزلِ نابِ مرا ریخت به هم

شب که شد ، خلوتِ دیدارِ تو آرامم‌ کرد
باز هم مرغِ سحر خوابِ مرا ریخت به هم

#لیلا_سادات_کباری_قطبی

لیلا کباری قطبی

دبیرادبیات,دکتری ادبیات محض,کتاب ها: در روشنای باران ،در سایه سار باران،از عشق تا عرفان وچاپ 8مقاله ادبی وکسب رتبه در جشنواره های ادبی