زهرا زحمتکش
سوی تو
از هرچه که مطرود شوم سوی تو آیم…
چون آتش نمرود شوم سوی تو آیم…
از رخوت آن جام غزل چون به درآیم…
پَرّان، چو پَر دود شَوَم، سوی تو آیم …
گر کافر و زندیق شوم، گر نشوم نیز…
وارسته و مسعود شوم، سوی تو آیم….
گَه بر دَهَنم دُرّ غزل ریزی و گاهی…
چون الکن و مسدود شوم سوی تو آیم…
ای جانِ وفا بر شکنِ دیده نظر کن…
چون مصدر فرسود شوم سوی تو آیم…
خورشید تویی، ای ز فروغت همه پیدا…
چون ماه مه آلود شوم، سوی تو آیم…
پرسان چو ره خانه ات ای دوست بگیرم…
جاری و روان رود شوم، سوی تو آیم…
چون بی خبر از خویشتنم خرده مگیرم…
بشکسته و مردود شوم، سوی تو آیم…
من مرغ شبستان توام، ماه بلندم…
هرچند که محدود شوم، سوی تو آیم…
به به خواهر عزیز و با استعدادم.همیشه موفقیت هاتو ببینم جان دل خواهر