لیلا ساتر
کفنم‌کو…
کفنم کو که گور من باشه
زندگی بسکه نقره داغم کرد
چقده گول خوردم از دنیا
مکر روباه ها کلاغم کرد
از فضای کلکسیون خودم
منو تو ویترین هلم دادن
از شلوغی همیشه بیزارم
ی خود آسمون جلم دادن
هر کسی ذات خوبی رو فهمید
من بدی ها رو قالبش دادم
چون بدی رو درست فهمیدم
طرح با رنگ جالبش دادم
موج تندم به صخره می کوبم
امپراطور عصر احساسم
بذر سختی رو من درو کردم
توی صحرا یه تیغه ی داسم
میون بلبشوی تنهایی
ی هیاهوی حبس تو سینه ام
ی زن مرده … زنده تو بستر
تو غروب یه عصر آدینه ام
شعرامو عروسکم یکی ان
درد دارم کسی چه می دونه
کنج این اتاق کز کردم
قصه هامو کسی نمی خونه
من ی لیلای مست و دیوونه ام
برق چشمات دوباره خوابم کرد
از ی آتشفشون زدم بیرون
شعله های جنون مذابم کرد
درو روی غریبه وا کردی
پس بده ذات آدمیتمو
برو از من برو بزن بیرون
جا بذار عشق و مالکیتمو
من ی زخمم ی زخم پوسیده
ناعلاج و عمیق و عصیانگر
تیشه به ریشه ی خودم زدمو
شدم آتیش زیر خاکستر
لیلا ساتر
https://t.me/+P_lFP9rZSmXhNdNh
لیلا ساتر
@leila_sater مولف : من و‌تو سیب نخوردیم (نشر دعوت ) ناشنیده (نشر ادبستان ) تهی تراژدی (رمان از نشر ایجاز چاپ‌دوم ) مورفین( در دست چاپ ) تراورس . در حال نوشتن ...
