هوای تو به سرم که می زند موهایم شکوفه می زند

کتاب هوای تو به سرم که می زند موهایم شکوفه می زند از مینا افشار

کتاب هوای تو به سرم که می زند موهایم شکوفه می زند مجموعه ای از اشعار و ترانه های عاشقانه و گاها اعتراضی و اجتماعی می باشد . حال و هوای بیشتر اشعار بصورت معاصر و محاوره و ترانه ها نزدیک است و شاعر خیلی روان به سرایش پرداخته است .

به گفته خود شاعر

نوشتن حتما معجزه است. چطور می شود احساسات و کلی بالا و پایین شدن ضربان قلب را تبدیل به کلمه کردطوری که دیگران بفهمند چه احساسی داری.

چطور چند کلمه می تواند حال مارا خوب یا بد کند. کلمه ها چطور در ذهن ما قدرت گرفته اند. این فکرهای پیش پا افتاده که ممکن است از ذهن هر کسی گذر کند از فکر من هم می‌گذرد.

سعی دارم ساده بنویسم، خیلی ساده. به نظر من دوران پیچیدن حرف در هزارلا و تحویل دیگران دادن  سر آمده، امروز انگار وقت کم است خیلی کم. ذهن ما حوصله ی تحلیل و فکر کردن ندارد، میخواهیم زود بفهمیم زود احساس کنیم زود تمام شود. حوصله ی صحبت های طولانی و قصه و حکایت نداریم.

من سعی می کنم ساده و کوتاه بنویسم.

تلاشم این است احساساتم را با کمترین کلمات و به ساده ترین شکل در قالب شعر بیان کنم و البته که پیچیدگی در شعر زیباست و از آن گریزی نیست.

تحت نظارت کانون شاعران معاصر
شاعر : مینا افشاری
طراح و صفحه آرا : عبدالله محمدزاده سامانلو
ویراستار : عبدالله محمدزاده سامانلو
ناشر : بید
سال و نوبت چاپ : 1401 – اول
شمارگان : 5۰۰ نسخه
شابک : 8-255-309-622-978
قیمت : 45000 تومان

نمونه اشعار و ترانه ها :

• فکر من باش

 فکر من باش که معشوق ندیدن سخت است

بسته ام دل به تو دانم که بریدن سخت است

 شرط این است بیایی و بمانی دیگر

خنده ات دیدن و انگار ندیدن سخت است

 بی خبر رفته ای و قحطی قند است هنوز

قند تو خوردن و بر قهوه رسیده سخت است

 تو بیا خانه ی من کل جهان شب بشود

چون که خورشید از این فاصله دیدن سخت است

 ناز کن هرچه که خواهی دل من سیری چند؟

قیمت ناز گران است و خریدن سخت است

 زیر حرفت زدی و می روی آهسته … برو

که برای من یعقوب دویدن سخت است

 تو خودت باش و خودت سمت مرا پیدا کن

با قدم های من از کوه پریدن سخت است

 

• غرور تو

 

غرور تو نمیزاره چراغ خونه روشن شه

نمیدونی چه دردیه کارت بیهوده گشتن شه

غرور تو نمیزاره بمونی توی آغوشم

همه دنیامو میزارم کارت از عشق گفتن شه

 تو بخندی خنده هات دردامو درمون میکنه

مثل بارون تو کویر آدمو حیرون میکنه

تو غرورت شده ضحاک و منم کاوه شدم

پرچم عشق منه که ظلمو بیرون میکنه

 غرورت مثل یه تیغ روی گل های داوودی

خودت باید که میگفتی همیشه عاشقم بودی

غرور تو نمیزاره که ما فاصلمون کم شه

نمیشم خسته از عشقت میام پیشت همین زودی