ایمای مهشید

ایمای مهشید

کتاب شعر مهشید تجّلیان

متخلّص به «مهشید» در چهاردهمین روز دی‌ماه سال 1371، همزمان با سالروز میلاد فرخنده‌ی نهمین خورشید آسمان ولایت و امامت، حضرت جواد‌الائمه علیه‌السّلام، در شهرستان کاشان دیده به جهان گشود.

او از کودکی علاقه‌ی وافری به شعر و ادب پارسی داشت و با تشویق و حمایت خانواده، در شهر کاشان نخستین شاعری بود که توانست اولین مجموعه شعرِ مستقل خود را در 16 سالگی به چاپ برساند.

«ایمای مهشید» هفتمین اثر این شاعر جوان می‌باشد که توسط انتشارات بید به چاپ دوم رسیده است.

اشعار این کتاب که شامل رباعی ها می باشد بیشتر مضامین آن اجتماعی می باشد و به زبان ساده و شیوا بیان شده است.

تحت نظارت کانون شاعران معاصر
شاعر : مهشید تجلّیان
طراح و صفحه آرا : عبدالله محمدزاده سامانلو
ناشر : بید
سال و نوبت چاپ : 1401 – دوم
شمارگان : 5۰۰ نسخه
شابک : 0-248-309-622-978
قیمت : 60000 تومان

نمونه رباعی ها :

ایمان

 ایمانِ من! ای بال و پرِ پروازم

پا پس بکشی، به شبهه‌ها می‌بازم

دستانِ فریب هر‌چه سنگت بزند

با دستِ ارادتم تو را می‌سازم

 

 درام

 من… ماه… خیالِ او… شبی بارانی…

لبخند… سکوت… گریه‌ای طولانی…

در خواب لبانِ مرگ را بوسیدن

رؤیای من است، زندگی! می‌دانی؟!

 

 دار و ندار

 ای زندگی! ای هستیِ رقّت‌بارم!

از درک حضور مبهمت بیزارم

ای خالقِ لحظه‌های شاعر‌بودن

جز شعر، چه حاصلی ز بودن دارم؟

 

 سرمایه‌ی صبر

 شاعر ز گلایه گر‌چه لب دوخته است،

شعر و شرفش را به تو نفروخته است

تا دستِ قلم تو را به زنجیر کشد

سرمایه‌ی صبر در دل اندوخته است

 

 خسران

 کاخی که بنا نهاده ثروت فانی‌ست

قدرت همه عمر در خودش زندانی‌ست

میراث‌برانِ این دو محروم‌ترند

میراثِ گرانبهایشان نادانی‌ست!!

 

 جای خالی عشق

 با آن‌همه قدر و منزلت حذف شده‌ست!

بی‌عذر و دلیل و مشورت حذف شده‌ست!

از «عشق» نگو که از لغت‌نامه‌ی ما

چندی‌ست ستونِ این لغت حذف شده‌ست!!

 

 پروانه

 در بزم تو ای شمعِ شب‌افروزم عشق!

می‌رقصم و در برِ تو می‌سوزم عشق!

جز روی تو که طراوت‌افزای دل است

من چشم به هیچ گل نمی‌دوزم عشق!

 

 عشق بی ‌پروا

 دل مانده و رنجِ اشتیاقی ترسو!

ای عشق! شجاعتی که می‌گفتی، کو؟!

یا دور شو از حریم تنهایی من

یا نعره‌زنان مرا بسوزان در او …