علیرضا فرزانه
شعر سرد
شعر سرد *
شعرِ سردِ زمستان!
بر بلندای ستیغِ کوه؛
سپیدی، ننشسته!
می خوانم…؛
برفِ نارس!
سنگِ هجو!
علفهای تکرار!
رقصِ گرگی نیست به بلندا؛
رقص دندان است،
ز لرز..!
علیرضا فرزانه
بنده دارای ۴ اثر مستقل،بنامهای: سپیده ی بی تو بامداد سپید شبانه های نابهنگام و سقوط سرخ[در دست مجوز و دو اثر مشترک،بنامهای؛ بزمگه عاشقان و گوهر سخن هستم.
