لیلا کباری قطبی
در روشنای باران
آسمانت را حریمی جاودانی می کنم
کعبه ی دل را برایت ، آسمانی می کنم
می نشینم کنجِ غم ، درپستوی تنهایی ام
ناله ها با این زبانِ بی زبانی می کنم
چون نسیم از کوچه باغِ یادِ تو رد می شوم
در هوایِ دیدنت ، با غَم تبانی می کنم
در شبِ مهتابیِ تو ، غرقِ تسبیح و دعا
باضریحِ آفتابت ، دیده بانی می کنم
در دلِ دریایِ آرامت ، کنارِ صخره ها
همچو موجی،غرقِ رویایت ،جوانی می کنم
گاهگاهی با کبوتر هایِ دل ،در اوج ها
در حریم ِ بارگاهت ، زندگانی می کنم
غرقِ بارانِ نگاهت ، در دلِ رنگین کمان
جام لبریز از نگاهت را، جهانی می کنم
کوچه ی دیدار را در خلوت زیبای خود
پر ز عطر ِدلنوازِ مهربانی می کنم
باز هم می آیم و در کعبه ی چشمانِ تو
آسمانت را حریمِی جاودانی می کنم
#لیلا_سادات_کباری_قطبی
۱۴۰۱/۰۴/۱۷-جمعه
