لیلا کباری قطبی
بگذار سر برشانه ام
بگذار سر بر شانه ام ، تا غرق نجوایت کنم
در برکه ی نیلوفرم ، لبریزِ رویایت کنم
زیبایی چشمان تو ، از عشق دارد صد نشان
باید بنوشم جرعه ای از عشق و شیدایت کنم
ای عشق ! ای محبوب من ! فرصت بده تا باز هم
در ساحل آرامِ دل ، صد دل تماشایت کنم
در دفتر اشعارِ خود ، بنویسم از نو یک غزل
آنگه به رسم ِ عاشقان ، با عشق معنایت کنم
منظومه ی ناب غزل ،در تو شکوفا می شود
باید که در اشعار خود ، چون گل شکوفایت کنم
در کوجه سارِ دوستی ، نور تو پیدا می شود
ای کاش می شد در دل ِاین کوچه پیدایت کنم
من دل به دریا می زنم ، ای همسفر با من بیا
تا باز هم غرقِ همین ، اشعارِ زیبایت کنم
#لیلاسادات_کباری_قطبی