شعر کانون

علیرضا فرزانه معصیت   غنچه ی باکرگی به باد معصیت ؛ من…

(مردها انتظار را بلدند؟! ) هوس و لمس یار را بلدند (حرف…

دوباره می رسی از راه ، فصل عریانی تن مچاله ی شب…

علیرضا فرزانه مبادا تو دیر شوی   خسته قدم بر می دارم؛…

بهار کریمی نزاع عقل و دل   در وصف شور و حالِ…

علیرضا فرزانه فنا زدگی قرنی باید به حوصله تا فنا رفته دست…

تارهای صوتی تواز مهتاب می آیی از عمق خفته یک خواب نگاهت…

بهار کریمی شوق دیدار   شوقِ دیدار تو مستم کرده بود بی…

بی رگ همه سرقلب مرا کورو کرم کرد. موهامو‌تراشید و شبیه پسرم…

خلاصه اینکه تو آدم نمای شیطانی تهاجمی ! پس ِ رویای صلح…

بهار کریمی سکوت   گاه باید چیزی نگفت ، حرفی نزد گاه…