بانک مقالاتخبرهامقالات ادبی
شعر و ادبیات درپدیده محیطی متاورس (نوشته سعیدجهانپولاد و نادر چگینی)
رویکردی بر بازنمایی شعر و ادبیات پسا زبانی در پدیده محیطی متاورس
- شعر و ادبیات درپدیده محیطی متاورس
-
رویکردی بر بازنمایی شعر و ادبیات پسا زبانی در پدیده محیطی متاورس
- نوشته ؛ سعیدجهانپولاد و نادر چگینی
- ارائه شده در آکادمی شعر معاصر ، انجمن ترویج زبان و ادب فارسی
- مورخه شهریور ۱۳۹۹
- ارائه و ویرایش ۱۴۰۰
- خلاصه
- ما گاهی اوقات دیگر واقعاً نمی دانیم که کلمه متاورس “metaverse” چه چیزی را پوشش می دهد، که برخی بیش از پیش آنرا مورد استفاده قرار می دهند، و دیگرانی هستند که آنرا سنگ بنای فلسفه صنعت دیجیتال می دانند. برای اینکه این پدیده شگفت و در حال رشد و توسعه را توضیح و بازنمایی کنیم می باید همه چیز را در مورد این پدیده فرا جهانی و فرا وجه لحظه به لحظه دنبال نماییم تاریخچه ظهور این اصطلاحات، نگره ابداع کنندگانش ، سیستم های مرتبط و تأثیر گذار ، و حتا عناصر مبنایی اش را ، چگونگی بهره وری و محیط یابی و ارتباط همپیوندش را با انسان و غیر انسانی ، و کاربردی شدن اش را ملاحظه کنیم ، تاثیرات غیر قابل انکارش از شعر، ادبیات و فیلم و سینما، انیمیشن و توسعه آنرا در فناوری اقتصاد ، سیاست ، فرهنگ و .. مد نظر قرار دهیم ، نگارندگان سعی وافر دارند که این پدیده خلاق جهان دیجیتالی و سایبرنتیکی فراگیر را و مرزهای محو شده محیط میانی انسان و غیر انسانی ، جهان واقعی و جهان مجازی و توسعه آنرا در زمینه شعر و ادبیات و اکولوژی سیاره ای به مبحث شعر و ادبیات پسازبانی در فراجهان متاورس و کارکرد اشتراکی و عمومی اش را در تولید و تأثیر گذاری رسانه فرهنگی همچون شعر ، ادبیات و هنرها نشان دهند ، بی شک این پژوهش در کشورهای مبنایی اروپایی و غربی همچنان مورد مطالعه و توسعه محققان ، پژوهشگران ، متفکران منتقدان له و علیه ی درگیر در این پروژه هست و این مقال در نظر دارد ، با احضار الحاقی نظرات متفکران دیگر راهی برای بازنمایی آن در فرهنگ ، شعر و ادبیات و هنرها و دیگر رشته ها بازنماید ، ابتدا باید واژگان ترکیبی متاورس را فرهنگ لغت آکسفورد بررسی نماییم ، در لغتنامه آکسفورد متاورس را “فضای واقعیت مجازی که در آن کاربران می توانند با محیط تولید شده توسط کامپیوتر و سایر کاربران تعامل داشته باشند ذکر کرده است در دیکشنری زبان فرانسوی آن را به‌عنوان «دنیای مجازی» توصیف می‌کند که «میزبان اجتماع و گروهی از کاربران حاضر در این فضا و محیط را در قالب شخصیت های آواتاری که به شکل و تیپ و شخصیت و نمای خودشان پرداخته و تبدیل شده اند ، گرد هم می آورد ، آواتارهایی که می‌توانند با همدیگر ملاقات کنند ، سخن بگویند ، در محیط حرکت کنند، تعاملات اجتماعی و حتا اقتصادی داشته باشند» در نسخه دانشنامه انگلیسی نیز تصریح شده است که «این اصطلاح عموماً برای توصیف مفهوم تکرار آینده اینترنت، متشکل از فضاهای مجازی سه بعدی پایدار، به اشتراک گذاشته شده و مرتبط با یکدیگر برای ارائه درک فراجهان مجازی و فرا وجه گی بکار برده می شود ، اگر تعاریف متفاوت باشد، به یاد می‌آوریم که متاورس (گاهی اوقات با “metaverse” به فرانسوی ترجمه می‌شود) یک دنیای مجازی به صورت سه بعدی علمی و تخیلی است که کم و بیش صادقانه دنیای واقعی را بازتولید می‌کند. اما برای درک کامل معنای کلمه، اجازه دهید به منبع آن برگردیم ، متاورس (از متاورس انگلیسی ، انقباض یا ترکیب فشرده متا جهان ، به عبارتی فرا جهان) یک دنیای مجازی خیالی است. این اصطلاح به طور مرتب برای توصیف نسخه آینده اینترنت استفاده می شود که در آن فضاهای مجازی، پایدار و مشترک از طریق تعامل سه بعدی قابل دسترسی هستند ، تعریف متفاوتی مانند “متاوجه ” و ” فرا وجه ” در فرهنگنامه اروپایی و غربی می توان از آن سراغ گرفت ، متاورس را می توان به تعبیری یک کشور جهانی و یا فراجهان تصور کرد که خصوصیات مجازی و واقعیات افزوده بر آن ، همچون مکمل و خود جهان در حال تبدیل شدن در آینده نزدیک هست ، به طور کلی هم اینک آنرا به تمام جهان های مجازی متصل به اینترنت در نظر می گیرند که در واقعیت افزوده درک می شوند
- ○تاریخچه مفهوم اصلاح متاورس
- این مفهوم برای اولین بار در رمان وانمودگر یا شبح خیالی Simulacro نوشته دانیل گالویه، منتشر و توصیف شد و در سال 1968 توسط راینر ورنر فاسبیندر در سال 1973 در” Le Monde sur le fil ” “جهان روی لبه یا خط ” توصیف و به نمایش درآمد و سپس در” Le Samourai..”کتاب سامورایی مجازی یا خیالی در سال 1992، توسط نیل استفنسون نوشته و کاربرد اصطلاحی متاورس نمایان و مطرح شد. در واقع نیل استفنسون نخستین کسی بود که اصطلاح متاورس در این کتاب ابداع و توصیف کاربرد ادبی و تخیلی اش را نشان داد او خاطر نشان می کند که چشم انداز فرا وجهی آینده «متافوره س اختراع من است، که زمانی به ذهنم خطور کرد که متوجه شدم کلمات موجود (مانند « واقعیت مجازی ») برای استفاده بیش از حد دشوار هستند سامورایی مجازی نمونه منحصر به فردی از موارد استفاده متاورساین داستان تخیلی را نشان می دهد که چگونه می توان یک متاورس را پیاده سازی کرد، از آن بهره برد و با دنیای واقعی ارتباطش را برقرار کرد. این کتاب قبل از امکان پیاده سازی متاورس نوشته شده است و می توان آن را نوعی مشخصات غوطه ورانه یک متاورس دانست. بسیاری از چیزهایی که ارائه می‌دهد با ظهور پیاده‌سازی‌های مدرن و پرداختن به مسائل توصیف‌شده مرتبط شده‌اند.استیو رودتزمتخصص فناوری متاورس می گوید ؛ “البته این افراد واقعی نیستند، بلکه انیمیشن هایی هستند که توسط کامپیوترش مطابق با مشخصات ارائه شده توسط کابل فیبر نوری ایجاد شده است. این افراد برنامه هایی هستند که به آنها آواتار می گویند. آنها نمایانگر بدن سمعی و بصری هستند که شخص برای برقراری ارتباط با دیگران در متاورس از آن استفاده می کند ، نیل استفنسون در سال 1992 ممتاوس را در رمان سقوط برفی ( سامورایی مجازی ) به این صورت معرفی کرد. استفاده از اینترنت در آن زمان هنوز کاملاً خصوصی و محرمانه بود (وب به سختی شکل می گرفت)، تلفن های همراه بسیار نادربودند (پیامک به تازگی ظاهر شده بود) و واقعیت مجازی تا حد زیادی یک مفهوم تخیلی و ذهنی بود ، اما رمان‌نویس آینده را پیش‌بینی می کرد (و به هرصورت او به محبوبیت کلمه “آواتار” و کاربرد متاورس درآتی کمک شایانی کرد) متاورس امروزی و آینده تمام ایده های خود را از ادبیات ، شعر ، سینما و هنرها گرفته و همچنان آنرا توسعه می دهد، پرسش اینست که فراجهان متاورسی چیست ، باید گفت ، دنیای تخیلی شهری و صدردرصد دیجیتالی است، یک نوع بازی آنلاین بسیار واقعی و گروهی که در آن از طریق عینک یا صفحه نمایش متصل به چشم و گوش و بدن در آن وارد می شوید تا واقعیتی جایگزین و افزوده را تجربه کنید، پر از برخوردهای غیرمحتمل و رویدادهای هیجانی، واقعی ، اسطوره ای و جادویی که به نسبت محیط و جهان واقع ترسیم می شود و هماره در حال توسعه و تبدیل شدن دائمی است. متاورس استفنسون بسیار بصری است، نزدیک به یک واقعیت جایگزین واقعی که در آن هر کاربر با آواتار خود شخصیت می‌یابد. این یک جنبه کلیدی از مفهوم است: متاورژن نوعی “زندگی دوگانه” را القا می کند، کاربرانی که خود را به شیوه ای پایدار در پوست شخصیت های مجازی که دارای شخصیت خود هستند تجسم می دهند ، مفاهیم مشابه یا مرتبط دیگری قبلاً به ویژه در ادبیات سایبرپانک و سایبرنتیکی در آن پیشنهاد شده است. ویلیام گیبسون در داستان کوتاه خود یعنی سوزاندن کروم ، سپس در رمان نورومنسر ، «فضای سایبری» را در اوایل سال 1982 تصور کرده بود. به عنوان «توهم توافقی که روزانه توسط میلیاردها اپراتور تجربه می‌شود» یا حتی «نمایشی گرافیکی از داده‌های استخراج‌شده از پایگاه‌های اطلاعاتی» هر کامپیوتری استخراج وتوصیف می‌شود.، این مفهوم همچنین به دنیای مجازی مبتنی بر دیجیتال نزدیکترمی شود ،همچنین باید به کمیک استریپ Convoi ( ماجراهای کارن اسپرینگول ) اثر تیری اسمولدرن نویسنده بلژیکی و فیلیپ گاکلر کاریکاتوریست فرانسوی اشاره کرد. این اثر رؤیایی که در چهار جلد از سال 1990 تا 1995 منتشر شده است، به فرا وجه اشاره ای نمی کند، بلکه آینده ای را توصیف می کند که در آن شبکه ها مجازی غلبه گی و سلطه کامل بر زندگی و حیات سیاره دارند ، هزاران نقش آفرین و کاربر که توسط آواتارها نمایش داده می شوند، به طور روانی خود را به یک واقعیت مجازی جایگزین می برند تا به کاروان حمل و نقل پول نقدی که در دنیای حلقه ای شکل در گردش است، حمله کنند. این یکی دیگر از جنبه‌های تکرارشونده در مفهوم متاورس است: کاربران اغلب در آنجا انگیزه‌ای مالی پیدا می‌کنند یا توسط فعالیتی که در زندگی واقعی وجود ندارد جذب آن می‌شوند.
- ○ منتقدان فرهنگی و گسست ها متاورس
- آنچه که منتقدان این فضا و پدیده مجازی و فناوری ، تکنولوژیکی به آن وارد می دانند ، محل مناقشات فکری و فلسفی آینده هست و درک ما را نسبت به درونی شدن این پدیده پیچیده و در حال توسعه کمی دشوارتر می کند ، اما همچنانکه فیلسوف معاصر فرانسوی برنارد استیگلر و متفکران دیگری چون نانسی ، دریدا ، دلوز ، لیوتار، گاتای و پیشینیان چون هایدگر و .. از این عصر تکنولوژیکی و دیجیتالی آینده توصیف و بازنمایی کردند ، جالب توجه هست ، خصوصا استیگلر که فناوری و تکنولوژی و محیط را همپیوند و وابسته بهم تلقی می نماید و از رویکرد فارماکولوژیکی و ارگونولوژیکی به فناوری و راه شفا بخشی و درمانش در توسعه بوم شناختی محیطی باور دارد ، اما باید کمی با احتیاط پیش رفت ، در واقع فناوری در خدمت زندگی خوب و با رفاه تنها همین ، خواسته و میل بشری است ؟ زندگی خوب / یک زندگی مجازی ، یک فرار مصنوعی ، یک قلمرو موهوم . نقشه ای که در یک فعل و یک کنش خلاصه می شود پروژه فرار و گریز از آنچه بوم شناسی محیطی تنها راه درمانش را در خود همین فناوری و توسعه فرهنگی آن می داند ، همکاران مارک زاکربرگ که در غرب و در بین منتقدان آنها را ” اراذل علم گرایی ” که به نام های ” برانسون، بزوس، ماسک” مشهور هستند ، در جهت منافع سرمایه داری و استعمار ، خصوصی سازی و کالایی کردن فضا و محیط تلاش می کنند ، در ژورنالی خواندم که این حامیان و مخترین را ( برانسون، بزوس، ماسک، گورکنان فضا ) نیز نامیده اند ، و آنان را در جهت پیشنهاد دادن جایگزینی جهانی همه گیرتر و موهوم که شدیدا دستوپیایی و ویرانگر هست توصیف کرده اند که جهانی را بازنمایی می نمايند که هم بزدلانه، نابرابر و غیرقابل تحمل است و می خواهند آنرا تبدیل یا جایگزین سیاره به زوال رفته و ریشه کن و ویران شده کنند، این «طبیعت» که نوع بشر آن را این گونه نام می گذارد تا خود را از آن متمایز کند و آن را در انحصار خود درآورد – در حالی که نوع انسان در میان موجودات زنده تنها یک موجود زنده است و نمی تواند به نجاتش امیدوار باشد ، تنها راه را بر فرار و گریزگاهی برای خود می جوید ، برخلاف برنامه‌های Blue Origin و Space X، متاورس از بدن ها در برابر فجایع اقلیمی، اقتصادی، اجتماعی یا مهاجرتی سیاره محافظت نمی‌کند.”به سادگی” وجدان ها و خود های انسانی را از یک محیط غیر قابل تنفس نجات داده و از آنها محافظت می کند و رهاشان می نماید ، روح‌ها را در فضایی محصور می‌کند که در آن مرزهای جداکننده واقعیت از غیرواقعی ناپدید می‌شوند، جایی که همه چیز مختلط ، متراکم و ودر عین حال گسیخته می‌شود: حقیقت و دروغ، واقعیت و خیال، آب و سراب صیاد و صید واقعی دیگر فقط واقعی نیست، بلکه با توهم، سراب، خیال، رویا هم مرز است، بلکه در اختیار مکانیسم های ابزاری سازی ذهن است، از جمله آنهایی که به طور مصنوعی طعم، میل، لذت را مدل می کنند.یا بهتر بگوییم مخصوصاً کسانی که ارواح مذکور را رام و رام می کنند. متاورس به شکلی نابهنجار تجسم این الیگارشی از شرکت های بزرگ آمریکایی و چینی است که اکسل کان متخصص ژنتیک به درستی با “برادر بزرگ قرن بیست و یکم” جذب کرده است ، دلایل بسیاری منجر به ظهور چنین پروژه فریبنده ای از تمدن می شود. هژمونی تولیدی و استخراجی، فرسایش ادیان «معقول» – که با این حال از دوگانگی در رابطه با حاکمیت، که توسط «خدا» داوری شده است، انسانها بر بقیه افراد زنده و بر منابع طبیعی فرار نمی کنند – امپراتوری فناوری فراماتریالیسم و انسان محوری گوشتخوار، این نوع روایت دیستوپیایی را به وجود آورد، به این خیانت های مهیب. زهرهای دیگری دوران را تا حد “مشروعیت بخشیدن به نامشروع” آلوده کردند: فردگرایی، “مجموعه سازی” جوامع، گسترش بی وقفه نابرابری ها، سلب صلاحیت حکومت بین المللی، تضعیف مقامات دولتی، بحران(های) دموکراسی و غیره ، زوال زندگی، زوال تنوع زیستی، عجله در ساختن، تملک کردن، رشد کردن، تکه تکه شدن مردمان، مخدوش شدن و فقیر شدن مناظر، برادری و بلاعوض – با یک اشاره، یک نگاه، یک کلمه. – رو به زوال برگشت ناپذیر، آنچه را که الهام بخش شعر است، از آن جدا کنید. چگونه بنویسیم، نقاشی کنیم، بازی کنیم، آهنگسازی کنیم، برقصیم، زیبایی را بسازیم، تخیل، رویا و امید، وقتی اندک زیباست، تخیل را بارور می‌کند، تو را رویا می‌سازد، امید را بیدار می‌کند؟
- ○ پاسخها و روش های کاربردی و توانمد سازی از طریق شعر و ادبیات ، هنرها
- با در نظر گرفتن پیشنهادات ، انتقادات و نیز ضرورت اجتناب ناپذیری در حال توسعه این فناوری دیجیتالی نوین ، می توان در نظر داشت که تاثیرمبنایی شعر ، ادبیات ، سینما و هنرها در این فراجهان در زیست محیط و محیط میانی به تعبیر استیگلر تا چه پایه مهم و اجتناب ناپذیر هست ، رواج و توسعه میدانی و محیطی و گروهای متنوع کاربران در کشورها ، با فرهنگها و تنوعات اقلیمی ، زبانها و فرهنگ نوشتاری ، دیداری و بصری ، وتعامل و ارتباط درگیرانه در مواجه مستقیم و غیر مستقیم یکی از ویژه گی های چنین فراجهانی ست ، خصوصا که در پست اومانیست و پسازبانی با مفهوم کاربردی فضا و توزیع شدگی مجموعه ها در یک تناسب و یک پارچه گی اسمبلاژی می توان متون از قبیل شعر ، هایپر شعر و متن فیکشن و رمان و .. را به گروهای کاربری متصل نمود و در توسعه بینامتنی و انتقال مشترکات فرهنگی و تجربی آن به عنوان ابزاری آینده نگرانه توجه داشت ، با محیط فرا وجه و فراجهانی متاورس ، می توان ارتباط درگیرانه ی با خود ، انسانی و غیر انسانی داشت و اطلاعات و دانش‌های بومی ، زبان‌های در حال انقراض و یا خفتگی ( خاموشی ) ، توجه به انقراض گونگی جانوری ، مادی و .. را در این محیط واقع نمایی ، بازنمایی کرد ، شعر و ادبیات پسا زبانی که بر محور مکتب پسا انسان گرایی در عصر طلایی دیجیتالی و پایان عصر آنتروپوسینی با رویکرد بوم شناسی شناختی و بینا رشته ایی و علوم شناختی خود را در حال ادغام و انطباق قرار داده ، از نیروی بازدارنده رسانه های فرهنگی همچون شعر ، ادبیات و هنرها در تأثیر گذاشتن بر مناسبت روابط انسانی و غیر انسانی بهره وری می کند ، که درادامه به آن می پردازیم و روش‌های کاربردی اش با دیگر گفتمان‌ها را بررسی اجمالی خواهیم داشت
- شعر و ادبیات پسازبانی ایران بنا به شرایط و ضرورت فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی و با دغدغه های محیط زیستی رشد و توسعه یافته ، مبنای نظری اش در مقالات متعدد مورد بررسی قرار گرفته که در اینجا و با ادغام در این مبحث قابل توجه خواهد بود و روشی را پیشنهاد می دهد که در پدیده فراجهانی متاورس قابل تولید ، بازنمایی ، رشد و توسعه خواهد بود ، شعر و ادبیات پسا زبانی با پیروی از مکتب پسا انسان گرایی و بوم شناسی سیاسی ، فرهنگی محیطی در کارزار توسعه جهشی فناوری متاورس، دیجیتالی به ترکیبات هایپر شعری ، هایپر فیکشن و شعرهای سایبرنتیکی ، بلاک چین و شعرهای تعاملی و اجرایی ، پرفونس بعنوان ویژه گی در حال ادغام و توسعه یافتگی فرهنگی و بینافرهنگی می اندیشد ، که به طور اجمالی در این مقاله پژوهشی می توان آنرا در زیر دو مجموعه و گفتمان انتقادی و ارتباط درگیرانه اش بررسی کرد ،
-
- رویکرد انتقادی بوم شناسی و زیست محیطی فرهنگی و سیاسی
- گفتمان انتقادی فناوری ماتریکس دیجیتالی و هوش مصنوعی در فراجهان متاورس
- رویکرد انتقادی بوم شناسی و زیست محیطی فرهنگی و سیاسی و فناوری دیجیتالی متاورس
- جنبش‌های زیست‌محیطی پیوند تنگاتنگی با ادبیات دارند و به نیروی مقاومتی و رسانه فرهنگی آن در نهادینه کردن اخلاق زیستار انسانی و غیر انسانی باور دارند اغلب مقاومت‌های خود را از طریق اشکال مختلف هنری، عمدتاً آثار تجسمی و ادبی، ابراز می‌کنند. به همین ترتیب، بین شعر و کنش اجتماعی نیز رابطه تنگاتنگی وجود دارد و شعر نقشی تعیین کننده در انعکاس واقعیت اجتماعی دارد. شعر به عنوان نیروی برای مشارکت اجتماعی برای ابراز مخالفت علیه بی عدالتی های اجتماعی و بوم شناختی عمل می کند. شاعرشعر پسازبانی در پی فراخوان و تشویق مردم به پیوستن به جنبش های محیط زیستی با تلاش خلاقانه اعتراضات محیطی زیستی در میان متن های خود به گویش ها عامیانه بومی و تنوعات اقلیمی ، گویشوران زبانی در اقلیما ودر جهت همگرایی و همپوشانی آنها توجه ویژه دارد و ابزار بازی ، طنز ، پارودی ، آیرونی را به عنوان نیروهای های کلامی و بصری و سمعی می پردازد، اساسی ترین ویژگی این اشعار نیروی مقاومت گفتمانی آن است. اکثر شعرها را نه به عنوان یک انتزاع بلکه به عنوان کنشی درونی از مبارزه می نویسند، بنابراین ویژگی شعر کنشگری دارد ونگرانی های زیست محیطی و موضوعات اجتماعی-سیاسی منطقه ای ، ملی ، قاره ای و جهانی را در یک همگرایی صادقانه و بی واسطه بازنمایی جسورانه می کند در واقع هر جنبش اجتماعی بدون محتوای ادبی و نهادینه گی فرهنگی در زیر لایه ها ی فکری غیرممکن است. هر جنبش اعتراضی زبان اعتراضی خودش و ابزارها و فناوری خودش را تولید می کند که به طور مثال در موسیقی، شعارها، بنرها، گرافیکها، کاریکاتورها ، مستندها، بیانیه‌های مطبوعاتی و رسانه‌های بصری و مجازی و کنون در فضای دیجیتالی و متاورس در حال توسعه همه گیر می باشد ، و درواقع برای بلند کردن صدا، زبان و بیان شفاهی یا تجسم ذهنی و زبانی اعتراضی فرهنگی و سیاسی استفاده می‌شود ، در شعر و ادبیات پسا زبانی تمام اشکال بیان فرهنگی، به طور ضمنی یا صریح، با بافت پویای اجتماعی، اقتصادی، اکولوژیکی و سیاسی که در آن تولید می شوند مرتبط هستند و در فضای دیجیتالی و متاورسی قابلیت اشتراک میان گروهای اجتماعی متنوع به صورت هم‌زمانی خواهند داشت شعر و ادبیات پسا زبانی با رویکرد انتقادی بوم زیستی و محیط تکنیکی و زیستی که توسط شاعران پسا زبانی سروده شده قابلیت ترکیب تازه ای از فعالیت های مقاومتی و بازدارندگی تخریب و انقراض زیست محیط سیاره و گونه گی های انسانی و غیر انسانی را دارد ، که می توان از آنها به عنوان شعرهای اعتراضی یا مقاومتی با محوریت حفاظت از طبیعت یاد کرد و همچنین بازتاب دهنده فرآیندهای نابرابر و ناعادلانه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است، در این اشعار نه تنها اضطراب و صدای انسان، که صدای طبیعت و حتی فریاد آن نیز طنین انداز در فضای متاورس خواهد داشت و کاربران و گروه های اجتماعي در هر نقطه از جهان در ارتباطی مستقیم و واقع نما با آواتارهای خود آنرا به دیگر محیطها طنین انداز خواهند کرد ، این اشعار باز نمایی بخشی از عادتها ، رسومات وسرمایه های ملی و فرهنگی (اعتراض) جامعه محلی و سیاره ای را تشکیل می دهند. اینها خود رنجی ست که بخشی ازرسانه ها ی فرهنگی می تواند در هنر و شعر بیان و صدای خود را باز بیابد و تفسیری فرهنگی از مبارزه و رویداد را به نمایش جهانی بگذارد، نمادها، ایده ها و ارزش های آشنا را بازنمایی می کند مفاهیم ، انگیزه ها و نسخه هایی از برای کنش درونی انسانی و اجتماعی گروه ها در جهان ارائه می دهد.، به همین ترتیب، شعر می‌تواند تنهایی و بی‌حوصلگی افراد ستمدیده و طردشده و به حاشیه برده شده را به صورت گویشی ونمایشی بازنمایی کند شاعر پسازبانی با هدف بسیج جامعه با انعکاس هویت، شیوه ها، باورها و نمادهای جوامع اقلیمی وشهری در نوشتار با اتکا به فناوری دیجیتالی و ابر رسانه ها و توسعه پیوندهای بینا لینکی در دنیای مجازی و پدیده محیطی متاورس خود را به اشکال متنوع تکثیر و توزیع نماید
- گفتمان انتقادی فناوری ماتریکس دیجیتالی و هوش مصنوعی و پدیده محیطی متاورس
- گفتمان زبان شناسی شناختی پسا زبانی با رویکرد تکنولوژی زبان واقعیت مجازی و شعرو ادبیات پسا زبانی. در آینده نزدیک، دنیای ما و نحوه تعامل انسان با دنیای مجازی اساساً متحول خواهد شد متاورس اینترنتی مدرن دنیای مجازی که از نظر مفهومی جایی که ما در یک واقعیت مجازی مبتنی بر علوم فناوری دیجیتالی با یکدیگر تعامل و درون کنشی فعال خواهیم داشت در این فضاها، افراد آزادند تا خود را به طرق مختلف بیان کنند. یعنی آواتار خود را سفارشی کنند. کاربران آزاد خواهند بود تا هر طور که مایلند و نسبت به دانش خود با دیگر فضاها تعامل و ارتباط درگیرانه ایجاد کنند ، اما در شعر پسا زبانی که در حال حاضر با هشتگ گذاریها شروع شده و درون لینکی هست موضوع این ایده فقط درمبحث هشتگ گذاری ها تمام نمی شود. باید اشاره کنیم که هم اکنون در جهان فناوری متاورس شرکتها و نمایندگان و افراد با نفوذ شروع به ایجاد فضاهای چند بعدی و زمینهای سه بعدی مجازی کرده اند که در این محیطها تمامی اطلاعات و دانش بشری همراه با آواتاری از خود واقعی شخصیتها و پرسوناژ آنها به صورت واقع نمایی در تعامل صورت به صورت و در یک فضای گفتگومندی مستقیم صورت می پذیرد، ایده شعرهای پسازبانی در محیط فضایی و کیهانی متاورس چگونه اتفاق می افتد ، در فضا و محیط کیهانی متاورس و با توسعه فناوری دانش دیجیتالی و هوش مصنوعی و ذخیرگاههای دانش بینارشته ایی در درگاه‌های متنوع و امکان ساختن آواتار و پرداختن واقع نمایی آنها به صورت سه بعدی و حتا واقعیت افزوده انسانی درست به اشکال ، تیپ ، شخصیت ، تولید صدا ، حرکات و رفتارهای خود انسانی به صورت شخصیت مجازی و آواتاری .. به طور مثال می توان تی اس الیوت را فرا خواند و از او و کم و کیف آثارش و نگرش‌ها و تفکرات ، علائق اش ، زندگی اش و .. در یک اشتراک گروهی با اتکا به مطالعات ژنتیک متنی و ذهیرگاههای دانش ادبی ، به کلیه پرسش‌ها و تأملات و تفسیرها و تحلیل ها ..پاسخ درخوری یافت در واقع در این محیط متاورسی و فراجهانی شاعران و فعالان ادبی و قلمی جهان می توانند در رابطه با ایده ی شعر پسازبانی در جهان متاورس ، شب شعری در سر مزار حافظ همزمان در چند محیط دیگر در ایران ، در هندوستان و در هر جای دیگری بصورت واقع نمایی حضور داشته و هر کدام به زبان خود گفتگو نمایند ، متاورس قابلیت تبدیل و ترجمه شنیداری ، شفاهی ، گفتاری و متنی را به واسطه ابزارهای توسعه یافته داشته و هم اکنون در حال انجام همین پروژه می باشد ، ترکیب اینترنت، بازی، شبکه‌های اجتماعی دیجیتال و فناوری‌های مجازی در حال ترکیب شدن برای ایجاد پویایی جدیدی برای نحوه تعامل دیجیتالی ما هستند که در این مقاله به آن پرداخته شده ، در واقع این همگرایی جهانی و فراجهانی پایه و اساس آینده ای عملاً پیشرفته را ایجاد می کند.در این همگرایی فناوری مطمئناً دلیلی وجود ندارد که ما نتوانیم همه اینها را در یک محیط همزیست مسالمت آمیز و با محوریت انسانی و غیر انسانی نداشته باشیم ، چنانکه این فضا متاورس به ناتوانان جسمی و کم توانان در محدوده های انزوای خود نیز برای بیرون شدن ، تبدیل شدن به دیگری و .. امکانی را مهیا کرده که در شعر و ادبیات پسا زبانی یکی از مبنای ترین ویژه گی های خود تصور داشته که به معلولیت و ناتوانی توجه خاص بدارد ، با پیشرفت تکنولوژی متاورس نگارندگان معتقدند که تعریف “دنیای واقعی” به طرز چشمگیری تغییر خواهد کرد پس در واقع ضرورت دارد ، شعر و ادبیات پسا زبانی برای چنین محیط فراوجه و فراجهانی از ظرفیت های ادبی ، فرهنگی و زبانی اش بهره برداری نماید و حضور جهانی فرهنگ و ادبیات ایران را به صورت ایده و الگوی جهانی و فراجهانی در جهان مجازی و واقع نمایی متاورسی و سایبرنیکی آینده بازنمایی کند
- پایان
- منابع
- • LES MÉTAVERS
- Dispositifs, usages et représentations
- Sous la direction de Julien Péquignot et François-Gabriel Roussel 2015
- Interview de Miloude Baraka, co-fondateur Oxmose janvier 2022 Dans le ذ, Interview métavers
عبدالله محمدزاده سامانلو
مدیر کانون شاعران معاصر، شاعر و ترانه سرا و گردآورنده کتاب برگزیده سیمرغ شعر (شاعران برگزیده سراسر کشور) فارغ التحصیل در مقطع کارشناسی در رشته ادبیات فارسی
