شعر جهان

(مردها انتظار را بلدند؟! ) هوس و لمس یار را بلدند (حرف…

دوباره می رسی از راه ، فصل عریانی تن مچاله ی شب…

بی رگ همه سرقلب مرا کورو کرم کرد. موهامو‌تراشید و شبیه پسرم…

#ناخوانده پوسیدند تمامیِ بود‌ها تویِ مچالگیِ هنوزها … آینه نشان می‌داد اسکلتِ…

آلوده به عشق تو شدم ؛ کار تمام است این پاک ترین…

چقدر فاصله افکار ما دوتا دارد و هر که باور و اندیشه…

-دنیا همیشه مهلکه ی عشق تازی است با نیش و نوش مسخره…

مهرنوش مستحقان زاده غزل “حسن یوسُف” در میان عابران، وقتی توقف می…

مهرنوش مستحقان زاده غزل “خواب ساغرها” زمانی که پریدم از کویر خشک…