زنی هستم
گمشده
میان مشغله ها
دلتنگی پریشانم می کند
خسته ام از صبح های تکراری
اما من
بر پاشنه ی موهای بلندم
راه میروم
مقابل آینه
حسرت را پنهان میکنم
تکه های شکسته ام را
درآشپزخانه تزئین می کنم
درد ها را
با صبر می سایم
و غم ها را
در اجاق فراموشی می سوزانم
تبسم را چاشنی
روزمرگی ها می کنم
وهرشب اشک هارا
پشت پرده
لبخند میزنم.
#فرانک_سلطانی