مریم نورزی
یلدا
کجا می بری مرا در این هوای نارس؟!
که چشم های هیز می پاید پیراهنم را
که تنها به کوچه آمده است.
سی گاری ماتم زده در ردیف درختان
از کاش کاشی ها می گذرد
در یک دقیقه تازه
تا نقطه چین ستاره را
کامل کند این ماه آه راه
یادت باشد تا مهر نخزد زیر لحاف
ابر پاییز آبستن یلدا نمی شود!
مریم_نوروزی