مهرنوش مستحقان زاده
درخت ارغوان
من ماندم و کوله بارتنهایی ها
باخنده ی گریه دارتنهایی ها
دیواربه دیوار دلم می ریزد
چادر زده ام کنار تنهایی ها
گریان شده ام شبیه ابری زنگی
تنهاترم از گل لباسی رنگی
بربند دلم دوباره آویزان شد
پیراهن خال خالیه دلتنگی
از آه دلم،سکوت من گویاتر
ای عشق!شدم ازخودِ تو،رسواتر
دیوارِ من از همیشه کوتاه تراست
قلاب گرفته ام،بیابالاتر
هی طعنه به حال و رنگ و بویش نزنید
لطمه به غرور و آبرویش نزنید
می ترسد از اینکه باز عاشق بشود
زخم است دلم،نمک به رویش نزنید
همتای درخت ارغوان هستی که…
همرنگ شرابی خزان هستی که…
ای خاک تنت سرخ،لبت عنابی!
ابیانه ترین خشت جهان هستی که…
با قهوه ی چشم مستت آمیخته ام
ازتلخی آن باز برانگیخته ام
فنجان مرا بیار و برگرد،ببین
با یاد توکافه رابه هم ریخته ام
مهرنوش مستحقان زاده
بانو "مهرنوش مستحقان‌زاده" شاعر و ترانه‌سرای ایرانی، زاده‌ی ۱۳ آبان ماه ۱۳۵۹ خورشیدی، در تهران و اکنون ساکن اصفهان است.پدر و مادرش اهل آبادان بودند. مرحوم پدرش افسر نیروی دریایی ارتش بود.ایشان دیپلم رشته‌ی ریاضی فیزیک، کارشناسی رشته‌ی ریاضی کاربردی وکارشناسی ارشد رشته‌ی مشاوره دارند، و در حال حاضر عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره‌ی کشور هستند.وی مولف دو کتاب رباعی به نام‌های "میخواهمت" و "نوشِ مهر" و شاعر برگزیده‌ی "قالب رباعی" در پنجمین جشنواره‌ی استانی کوثر ولایت در بهمن ماه ۱۴۰۰ هستند. در زمینه‌ی ترانه‌سرایی هم، نخستین ترانه‌اش به نام "سه نقطه‌چین" در سایت‌های معتبر موسیقی قابل دانلود است.
